IN MEMORIAM: Dr Munevera Hadžišehović
Prijepoljka, Munevera Hadžišehović (1933–2023), doktor fizičke hemije, svoj radni vek i naučnu karijeru (1960–1993), ostvarila je u Institutu za nuklearne nauke „Boris Kidrič“ Vinča.
Sa kolegama sa Instituta, decenijama je radila na naučnim istraživanjima, eksperimentima, studijama, merenjima, ispitivanjima, terenskim istraživanjima vezanim za fizičko–hemijski sastav vode, a bavila se i posebnom interdisciplinarnom problematikom izotopskog sastava podzemnih voda, naročito geotermalnih. Značajno poglavlje u njenom naučnom radu je što je verifikovala radioaktivne metode merenja izotopa joda, stroncijuma, itrijuma, sumpora i tritijuma. Autor i koautor je poglavlja u naučnim monografijama međunarodnog značaja, radovi su joj zastupljeni u selekcionim zbornicima, časopisima (nacionalnog i međunarodnog značaja).
Munevera Hadžišehović je rođena u Prijepolju 13. decembra 1933. godine (otac Ćamil bio je zanatlija, abadžija, a majka Fatima (Kurtović) je prvo bila učiteljica, a kasnije veroučiteljica u Prijepolju.
Školske 1940/41. godine polazi u prvi razred osnovne škole, učiteljica joj je bila Lepa Minić, jedna od triju sestara iz ugledne porodice Minić iz Prijepolja. Drugi razred je završila 1942. godine, na kratkom kursu u Prijepolju. Te godine, Prijepolje je već bilo pod italijanskom upravom. Kraj rata 1945. dočekala je u zaseoku sela Ivanje (Prijepolje), u čijoj je osnovnoj školi, za tri meseca, završila sa odličnim uspehom treći i četvrti razred osnovne škole kod učiteljice Dane Varagić.
U Prijepolju je završila šest razreda gimnazije, a sedmi razred, zbog malog broja učenika, nije otvaran, pa se Munevera 1951. godine upisala u sedmi razred Druge ženske gimnazije u Sarajevu koju je sa odličnim uspehom završila 1953. godine.
Na Prirodno-matematički fakultet Univerziteta u Beogradu na Odsek fizičke hemije, čiji je šef bio Pavle Savić, upisala se, kao odličan učenik, 1953. bez polaganja prijemnog ispita. U toku studija aktivno se družila sa drugim prijepoljskim studentima.
Svoju naučnu karijeru, Munevera Hadžišehović je ostvarila u Institutu za nuklearne nauke „Boris Kidrič“ Vinča. U pedagoškoj karijeri, često je bila uključena u realizaciju doktorskih teza, magistarskih i diplomskih radova (na PMF i Elektrotehničkom fakultetu u Beogradu); učestvovala je u pisanju jednog univerzitetskog udžbenika, autor je dve vrste skripti za potrebe Škole IBK na kojoj je povremeno držala predavanja u za obuku kadrova za rad sa radioaktivnim materijalima; pisala je stručna uputstava vezana za merenje i razdvajanje radioaktivnih gasova i drugih problema iz ove oblasti; opisala rentgensku analizu strukture uranovih oksida na različitim metalnim elektrodama iz brze elektrolize itd.
Bila je angažovana kao saradnik na Katedri za geohemiju Rudarsko geološkog fakulteta u Beogradu i član Saveta Rudarsko-geološkog fakulteta u Beogradu, član Jugoslovenskog društva fizičara, Jugoslovenskog društva za zaštitu od zračenja i pridruženi član Američkog instituta za hemijsko inženjerstvo.
Etape u njenom naučno–istraživačkom angažmanu su: Istraživač–samostalni istraživač 1960–1978; Viši naučni saradnik (ekvivalent: vanredni profesor univerziteta) 1979–1991; Naučni savetnik (ekvivalent: redovni profesor univerziteta) 1992–1993;
U Sjedinjenim Američkim Državama (1993–1994) sa saradnicima Instututa u Vinči sređivala rezultate iz projekata i pisala radove za međunarodne časopise; Period od 1994–2002. u Sjedinjenim Američkim Državama pored „nalaženja“ poslova u struci, piše autobiografsku knjigu pod naslovom „Muslimanka“.
Njen prvi posao, a tu će provesti gotovo ceo radni vek, od 1960. do 1993. bio je u Institutu za nuklearne nauke „Boris Kidrič“ Vinča pored Beograda (Laboratorija za fiziku), koji je po osnivanju bio najveći naučni Institut u Jugoslaviji.
U periodu 1960–1978. Munevera u Institutu za nuklearne nauke „Boris Kidrič“ Vinča radi kao Istraživač–samostalni istraživač.
POKLON ZBIRKA U ZAVIČAJNOM ODELJENJU U PRIJEPOLJU OD 2014.
Biblioteka „Vuk Karadžić“ u Prijepolju je s puno uvažavanja i truda pristupila prikupljanju materijala kako bi formirala knjižnu i s drugim materijalima upotpunjenu zbirku koja se odnosi na ime Munevere Hadžišehović. Presudan, u pribavljanju i formiranju „zbirke Munevera Hadžišehović“, bio je lični kontakt s naučnicom.
Iskustvo bibliotekara pri obradi radova Munevere Hadžišehović je da se veći broj kataloških zapisa mogao naći u katalogu Kongresne biblioteke u Vašingtonu i u slovenačkoj nacionalnoj bazi http://www.cobiss.si nego kod nas.
Danas se u Zavičajnom odeljenju biblioteke u Prijepolju nalaze i čuvaju naučni časopisi (napravljena je i digitalna kopija), tekstovi i druge vrste publikacija (kao kopija ili original), deo privatne dokumentacije, prepiske, fotografija, dokumenata i drugo.
Sve to je poklon Prijepoljke Munevere Hadžišehović zavičajnom fondu prijepoljske biblioteke. Ona je to sve navela i u svom pismu koje je poslala Biblioteci.